Στραβισμός - Παιδοφθαλμολογία
Ορθοπτικός
Δέσποινα Νικολάου
Ορθοπτικός
Ιωάννα Αρκαδίου
Ορθοπτικό τμήμα
Το τμήμα ορθοπτικής ειδικεύεται στον εντοπισμό προβλημάτων που σχετίζονται με δυσλειτουργία των μυών που περιβάλλουν τα μάτια και τον υπολογισμό με ακρίβεια της απόκλισης που προκαλεί η ανωμαλία αυτή. Η ανωμαλία αυτή είναι γνωστή ως στραβισμός και το άτομο που έχει ειδικευτεί στην διάγνωση της πάθησης αυτής ονομάζεται ορθοπτικός. Ο ορθοπτικός θα δώσει στον οφθαλμίατρο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε αν χρειαστεί, να μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση διόρθωσης της απόκλισης.
Η Δέσποινα Νικολάου εργάστηκε ως Oρθοπτικός για επτά χρόνια στο παγκόσμια γνωστό ειδικό νοσοκομείο ματιών, το Moorfields Eye Hospital, στο Λονδίνο. Παράλληλα εργαζόταν στο Εθνικό Νοσοκομείο για τη Νευρολογία και τη Νευροχειρουργική (National Hospital for Neurology and Neurosurgery), Queen Square, στο Λονδίνο, για τρία σχεδόν χρόνια, πριν επιστρέψει στην Κύπρο για να εργαστεί στο Ινστιτούτο Έρευνας & Εκπαίδευσης Οφθαλμός στη Λευκωσία. Είναι κάτοχος πτυχίου με διάκριση στην Oρθοπτική και μεταπτυχιακού στις ιατρικές επιστήμες στην Oρθοπτική από το Πανεπιστήμιο Sheffield της Αγγλίας.
Στραβισμός
Ο στραβισμός μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικά προβλήματα και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ευτυχώς, ο στραβισμός μπορεί να διορθωθεί εύκολα με ασφαλή εγχείριση. Ανάλογα της σοβαρότητας της πάθησης μπορεί να χρειαστεί να γίνουν περισσότερες από μία επεμβάσεις, προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το καλύτερο διοφθαλμικό αποτέλεσμα στην όραση επιτυγχάνεται όταν το παιδί χειρουργείται σε μικρή ηλικία.
Στραβισμός υπάρχει όταν τα μάτια δεν δείχνουν προς στην ίδια κατεύθυνση. Πρόκειται για μια αρκετά κοινή πάθηση που παρουσιάζεται σε 2-5% των παιδιών και των ενηλίκων. Μπορεί να είναι συγκλίνων (το μάτι βλέπει προς τα μέσα) ή αποκλίνων (το μάτι βλέπει προς τα έξω), ανάλογα με την κατεύθυνση του ματιού. Μπορεί να είναι μόνιμος ή διαλείποντας στραβισμός. Ο στραβισμός επηρεάζει τους ενήλικες και τα παιδιά με διαφορετικό τρόπο. Στους ενήλικες, η μη οφθαλμική ευθυγράμμιση οδηγεί σε διπλωπία, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα μικρό πρίσμα, το οποίο εφαρμόζεται σε ένα ζευγάρι γυαλιών από ορθοπτικό ή από οπτομέτρη. Στα παιδιά, από την άλλη, το οπτικό σύστημα στον εγκέφαλο είναι ακόμη εύπλαστο και έτσι μαθαίνει γρήγορα να προσαρμόζεται και να αντιμετωπίζει τη διπλωπία, με το να αγνοεί την εικόνα από το στραβισμικό μάτι. Αυτό οδηγεί στην υπανάπτυξη του ματιού και ακολούθως στη μείωση της οπτικής του οξύτητας, πάθηση που ονομάζεται αμβλυωπία.
Αμβλυωπία
Η αμβλυωπία, γνωστή αλλιώς και ως ‘τεμπέλικο μάτι’ , είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της σαφήνειας της όρασης σε ένα φυσιολογικά υγειές μάτι. Είναι η πιο κοινή αιτία της απώλειας όρασης στα παιδιά.
Σε πολλές περιπτώσεις, δεν προκαλεί οποιαδήποτε συμπτώματα στο παιδί και γι΄ αυτό μπορεί να παραμείνει αθεράπευτο. Συνιστάται τα παιδιά να υποβάλλονται σε μια Oρθοπτική εξέταση για την αξιόπιστη αξιολόγηση της όρασης τους και της ικανότητας τους να χρησιμοποιούν και τα δύο μάτια μαζί ως ζευγάρι (δοκιμή διοφθαλμικής όρασης) πριν από την ηλικία των 3 έως 5 ετών.
Η Αμβλυωπία μπορεί να θεραπευτεί είτε με γυαλιά είτε φορώντας τακτικά στο καλύτερο μάτι ειδικό κάλυμμα. Η κάλυψη είναι μια παγκόσμια αποδεκτή θεραπεία για την αμβλυωπία. Εάν αντιμετωπιστεί νωρίς, η αμβλυωπία μπορεί να είναι αντιστρέψιμη. Καλύπτεται το υγιές μάτι του παιδιού προκειμένου να εξαναγκαστεί το πιο αδύνατο μάτι να δουλέψει. Όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.
Το ειδικό κάλυμμα μπορεί να φορεθεί στο σπίτι, ενώ το παιδί ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες όπως τη ζωγραφική, τις σχολικές εργασίες, παρακολουθώντας τηλεόραση, παίζοντας παιχνίδια στους υπολογιστές, τρώγοντας ή παίζοντας με παιχνίδια. Μπορεί επίσης να φορεθεί στον παιδοκομικό σταθμό ή στο σχολείο εάν υπάρχει η απαραίτητη υποστήριξη και επίβλεψη από τους δασκάλους. Η καθημερινή ή η εβδομαδιαία επιβράβευση του παιδιού με αυτοκόλλητες ετικέτες και αστεράκια βοηθούν στην ενθάρρυνση του παιδιού να συνεχίσει να φορεί το κάλυμμα. Η στενή συνεργασία μεταξύ των γονέων, του ορθοπτικού, του οφθαλμολόγου και των δασκάλων είναι ζωτικής σημασίας.
